کتاب خشونت هانا آرنت

صورت افراطی قدرت این است که همه در مقابل یکی قرار بگیرند؛ شکل افراطی خشونت آن است که یکی در برابر همه بایستد.حالت اخیر هرگز بدون کمک آلات و ادوات صورت امکان نمی پذیرد.

غالباً ادعا میشود که یک اقلیت بسیار کوچک غیر مسلح با استفاده از خشونت مانند فریاد کشیدن، نزاع راه انداختن و جز اینها توانسته است با موفقیت در یک کلاس بزرگ درس اختلال ایجاد کند در حالی که اکثریت قریب به اتفاق افراد کلاس برای استقرار روشهای عادی آموزش رأی مثبت داده بودند.

در یک مورد اخیر در یکی از دانشگاههای آلمان تنها يكنفر «مخالف» از میان چند صد دانشجو موفق شد مدعی چنین پیروزی عجیب باشد این ادعا گمراه کننده است.

آنچه فی الواقع در اینگونه موارد پیش میآید بسیار جدیتر از اینهاست زیرا اکثریت از بکار بردن قدرت خود برای غلبه بر اخلالگران خودداری می ورزد، در نتیجه جریان عادی کار آموزشی متوقف میشود چون هیچ کس حاضر نیست جز بلند کردن انگشت خود برای رأی دادن به حفظ وضع موجود کاری دیگر انجام دهد

آنچه دانشگاهها با آن مواجهند «وحدت منفی عظیمی است که استیون اسپندر در متنی دیگر از آن سخن میگوید اینها همه ثابت میکند که قدرت بالقوه اقلیت ممکن است بمراتب بیش از آن باشد که در نتیجه شمارش تعداد اعضای آن در سنجش افکار عمومی! انتظار میرود اکثریت نظاره گر محض که از منظره مسابقه فریاد کشی بین استاد و دانشجو به خنده می افتد فی الواقع همدست بالقوه اقلیت است برای پی بردن به پوچی صحبتهائی که دربارۀ اقلیتهای کوچک «مبارز» بگوش میخورد کافی است فقط پیش خود مجسم کنیم که اگر یک یا چندتن یهودی غیر مسلح در دوران پیش از هیتلر در آلمان کوشیده بودند در درس یک استاد ضد یهود وقفه ایجاد کنند چه اتفاق می افتاد.

نظر هانا آرنت در مورد خشونت